• Afdrukken

Vorig jaar was voor ‘’het Vocaal’’ een topjaar: we wonnen het Limburgs kampioenschap voor mannenkoren in Tegelen glansrijk en werden in Zwolle vice-kampioen van Nederland in de B-categorie. Maar hoe ga je daarna weer gewoon met koorzang aan de slag? Bestuur en directie hebben de gebruikelijke dip nadien proberen te bestrijden met een solfège-cursus. Zo leren de zangers zingen op notennamen, muzieksleutels, notenbalken, duur en waarde van noten/rusten kennen en leren ze omgaan met de plaats van stokken, maat, ritme en maatsoorten, kruisen en mollen, intervallen, tempi en dynamiek. Maar dat konden we toch al lang? Niet (voldoende) dus …

Verder wordt er weer intens gerepeteerd op het berlijnse requiem met het ‘’verdronken meisje’’ van Kurt Weil/Bertold Brecht, beide ‘’lacrimae’’ ofwel tranen van Carl Orff en de affe tonen van H. Alfven. Moeten deze soms wel erg sombere pillen ons over een wisse post-partum-depressie heen helpen? Dat waag ik te betwijfelen, ook al ben ik geen medicus. Sommige zangers morren, omdat ze die gezangen niet zo mooi of erg moeilijk vinden. En ik verdenk de directie er Ernstig van, dat ze ons zo klaar willen stomen voor een gooi naar het kampioenschap van 2017 in de hoogste FIFA-klasse. Tja: aan ambities geen gebrek, maar is dat wel realistisch met het aanwezige stemmenmateriaal? Vast staat, dat we zo weer geconcentreerd naar een einddoel toe werken. Dat hebben topsporters in de zang kennelijk ook hard nodig: gefocust blijven heet dat toch in modern trainersjargon?

April 2015