Sunset Poem. Dylan Thomas / Arthur Troyte.

SUNSET POEM.

Sunset Poem is ons lijflied geworden. Omdat het in al zijn eenvoud zo onverwacht prachtig is. Mild is. Zo past bij ons kleine stadje Gennep. Omdat het ‘t Vocaal zo gegoten zit. Dat het exact schildert in onze klankkleur.

Een klein gebedje, uit een hoorspel van Dylan Thomas, Under Milk Wood. Een nacht in de lente; een dorp aan de kust van Wales. Er is liefde en wanhoop, verdriet en dolle vreugd. Buurvrouwen roddelen, jongen mensen wachten op wonderen, ouderen halen herinneringen op. Ook de doden leven nog. En iedereen heeft zijn dromen.
En elke avond, als de zon ondergaat, knielt predikant Eli Jenkins op het matje voor zijn bed en bidt een gebedje, dat het toch goed mag gaan met zijn mededorpelingen. Hij prevelt zijn zonsonderganggedicht:


Sunset Poem

Every morning, when I wake,
Dear Lord, a little prayer I make,
O please do keep your loving eye
On all poor creatures born to die.

And every evening at sun-down
I ask a blessing on the town,
For whether we last the night or no
I'm sure is always touch-and-go.

We are not wholly bad or good
Who live our lives under Milk Wood,
And Thou, I know, wilt be the first
To see our best side, not our worst.

O let us see another day!
Bless us this holy night, I pray,
And to the sun we all will bow
And say goodbye - but just for now

Elke morgen als ik ontwaak
is, lieve God, het gebed dat ik maak
dat wij Uw liefde mogen verwerven
wij, schepsels, geboren om te sterven.

En elke avond bij zonsondergang
vraag ik Uw zegen en word ik bang
want of wij tot morgen leven, voorwaar,
het hangt maar aan een haar.

Gans goed of slecht is ’t niet, ons leven,
dat gij ons bij het melkwoud hebt gegeven
maar Gij zult, ik weet het, van onze daden
de goede zijde zien en niet de kwade.

O, laat ons nog zien een nieuwe dag!
ik bid U, zegen ons vannacht
en met het duisteren voor de boeg
zeggen wij vaarwel – als ’t mag – tot
morgenvroeg!

   

Uit: Dylan Thomas, Onder het Melkwoud. Vertaling Hugo Claus 1957
De Bezige Bij 13de druk 1993 ISBN 90 23444515

Voor een recente vertaling: zie de bijlage


Dylan Thomas, die geboren werd in 1914 en die, zoals het een ware dichter betaamt, al in 1953, 39 jaar jong, ten onder ging aan de drank. Geroemd om zijn verhalen en poëzie. Bob Zimmerman vernoemde zich naar hem. Hoewel Bob Dylan dat zelf ontkent. Hij was wel zeer geïnspireerd door de gedichten van Dylan Thomas. John Lennon zette hem de hoes van Sgt Peppers.
sgt peppers  klik om te vergroten

Je kunt Dylan Thomas himself nog beluisteren op YouTube>>, als hij zijn bekenste gedicht
‘Do not go gentle into that good night’>> voordraagt (klik op het luidsprekertje). Het is bijna zingen zo mooi. Een diepe heldere stem, eerder gezuiverd door de whisky dan door rook en drank aangetast.
Overigens is het hoorspel (a play for voices) Under Milk Wood integraal te beluisteren op YouTube, met een fabelachtige Richard Burton als verteller>>

De muziek bij Sunset Poem is van Arthur Henry Dyke Troyte (1851-1930). Hij was een Engelse componist, organist en muziekcriticus. Van Troyte zijn twee anglicaanse liederen bekend gebleven; Chant # 1 en Chant # 2. De muziek van nummer twee is gebruikt voor Sunset Poem.

Op YouTube kun je verschillende opnames horen van Sunset Poem.
Na een uitvoering van het GVE schreef een recensent: 
‘Het Dublin Welsh Male Choir>> mag dan authentieker zijn en iets beter intoneren, hun uitvoering is rommeliger en oppervlakkiger dan die van het Nederlandse koor. Luister maar eens naar het betoverende slot in de uitvoering van de Gennepse zangers>>.


Raymond Nypels, GVE, november 2023

Bijlage: vertaling van Erik Bindervoet 2020 in ‘Onder het Melkbos’ Athenaeum ISBN: 9789025310820

Zonsondergang gedicht

Iedere morgen als ik ontwaak,
Lieve Heer, dan zeg ik een gebedje,
O, alsjeblieft houdt uw liefhebbend oog
Op alle schepselen geboren om te sterven.

En iedere avond bij zonsondergang,
Vraag ik een zegen voor de stad,
Want of we de nacht halen of niet,
Ik weet zeker dat dat altijd onzeker is.

We zijn niet allen maar goed of slecht,
Wij die onze levens onder het Melkwoud leven,
En Gij, weet ik, zult de eerste zijn
Om onze beste kanten te zien, niet onze slechtste.

O laat ons nog een dag zien!
Zegen ons allen deze nacht, bidden wij,
En naar de zon zullen wij allen buigen,
En zeggen, tot ziens, maar alleen voor nu!

 Under Milk Wood

 

Ledenportaal